Παρεμβάσεις σε γάλα, ψωμί, οινοπνευματώδη

Στις νέες ρυθμίσεις που θα φέρει στην αγορά τροφίμων και ποτών η εφαρμογή των «εργαλειοθηκών» του ΟΟΣΑ, αναφέρεται δημοσίευμα της Καθημερινής της Κυριακής, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην αγορά των οινοπνευματωδών ποτών.

Οι επίμαχες συστάσεις της πρώτης εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ τις οποίες συμφώνησε η παρούσα κυβέρνηση να νομοθετήσει είναι οι ακόλουθες:

• Απελευθέρωση αγοράς γάλακτος: ο ΟΟΣΑ έχει προτείνει η διάρκεια ζωής του γάλακτος να καθορίζεται από τον παραγωγό και όχι από το κράτος. Πέρυσι, ύστερα από θύελλα αντιδράσεων, θεσμοθετήθηκε απλώς η αύξηση της διάρκειας ζωής του «φρέσκου» γάλακτος από τις πέντε στις επτά ημέρες.
• Αρτοποιεία: ο ΟΟΣΑ έχει προτείνει την άρση των περιορισμών σχετικά με το τι ονομάζεται αρτοποιείο.

Προβλήματα σε μπίρες και τσίπουρο

Μπορεί τα τελευταία χρόνια εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο των οινοπνευματωδών ποτών να διαμαρτύρονται συνεχώς για τις διαστάσεις επιδημίας που λαμβάνει η παράνομη διακίνηση τσίπουρου. Μπορεί επιτροπή του υπουργείου Οικονομικών να κατέληξε από το 2013 σε πόρισμα σύμφωνα με το οποίο ετησίως διακινούνται παράνομα -χύμα και αφορολόγητα- περί τα 17 εκατ. λίτρα τσίπουρου. Ωστόσο, έπρεπε να έρθει η δεύτερη εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) και η επιβολή της στο πλαίσιο της πρόσφατης συμφωνίας με τους δανειστές για να αντιμετωπισθεί το ζήτημα αυτό, που συνιστά αθέμιτο ανταγωνισμό, στερεί φορολογικά έσοδα ύψους 97 εκατ. ευρώ ετησίως από το Δημόσιο και πιθανώς θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.

Το ζήτημα αυτό, λοιπόν, καθώς και ακόμη 81 συστάσεις στον κλάδο των ποτών που αγγίζουν θέματα φορολογικά, αλλά φτάνουν ακόμη και σε αναχρονιστικές διατάξεις που καθορίζουν συγκεκριμένο εμβαδόν αποθήκης για τα εμφιαλωμένα νερά, καθώς και έξι συστάσεις στον κλάδο των πετρελαιοειδών, αποτελούν το αντικείμενο της εργαλειοθήκης Νο 2 του ΟΟΣΑ, την οποία παρουσιάζει σήμερα η «Κ». Η μελέτη αυτή του ΟΟΣΑ χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ενωση, η υλοποίησή της ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2014 και παραδόθηκε στην προηγούμενη κυβέρνηση στις 23 Ιανουαρίου 2015, μόλις δύο ημέρες πριν από τη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών. Στο πλαίσιο της ίδιας μελέτης εξετάστηκαν πιθανά εμπόδια του ανταγωνισμού σε δύο ακόμη κλάδους της μεταποίησης (κλωστοϋφαντουργία-δέρμα-είδη ένδυσης και μηχανήματα-εξοπλισμός). Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, στους κλάδους αυτούς εφαρμόζεται κατά κύριο λόγο η κοινοτική νομοθεσία και δεν παρατηρούνται διοικητικά εμπόδια στον ανταγωνισμό.

Τα κυριότερα ευρήματα-συστάσεις του ΟΟΣΑ σε ό,τι αφορά τη βιομηχανία ποτών είναι τα ακόλουθα:

• Εξορθολογισμός του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης που επιβάλλεται στις μικρές ζυθοποιίες (με ετήσια παραγωγή έως 200.000 εκατόλιτρα) και στις μεγάλες. Η δυνατότητα θέσπισης χαμηλότερου έως και 50% ΕΦΚ στις μικρές ζυθοποιίες προβλέπεται από την κοινοτική οδηγία 92/83/ΕΟΚ. Ωστόσο, μόνο στην Ελλάδα δεν εφαρμόζονται διάφορες κλίμακες και υπάρχει μόνο ο διαχωρισμός αυτών που παράγουν πάνω από 200.000 εκατόλιτρα ετησίως και αυτών που παράγουν κάτω από 200.000 εκατόλιτρα. Ο ΟΟΣΑ προτείνει τη δημιουργία περισσότερων κλιμάκων, καθώς με το υφιστάμενο καθεστώς οι μικρές ζυθοποιίες δεν έχουν κίνητρο να αναπτυχθούν περισσότερο.
• Να απαγορευθεί η εμπορία του τσίπουρου διήμερων ή να συνεχισθεί υπό την προϋπόθεση ότι θα συνοδεύεται από τα απαιτούμενα παραστατικά. Ο ΟΟΣΑ έρχεται να διορθώσει τα κακώς κείμενα που προκλήθηκαν στην ελληνική αγορά από την καταστρατήγηση της νομοθεσίας που επιτρέπει στον παραγωγό να εμπορεύεται τσίπουρο και τσικουδιά χύμα, ως αγροτικό προϊόν, μόνο με την άδεια απόσταξης. Με βάση τις δηλώσεις των παραγωγών, το τσίπουρο αυτό θα έπρεπε να είναι περίπου 5-7 εκατ. λίτρα, ωστόσο το χύμα τσίπουρο που διακινείται είναι περί τα 17 εκατ. λίτρα.
• Κατάργηση του ορίου καλλιέργειας ανά στρέμμα για το χύμα κρασί, αφού σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ πρωταρχικός στόχος των παραγωγών εν προκειμένω είναι η ποσότητα και όχι η ποιότητα.
• Κατάργηση διατάξεων που θέτουν ελάχιστο απαιτούμενο εμβαδόν για εργοστάσια και αποθήκες του κλάδου των ποτών, αλκοολούχων και μη.
• Κατάργηση των διατάξεων που απαγορεύουν οριζοντίως εγκαταστάσεις του κλάδου -ακόμη και αν πρόκειται για αποθήκες- σε υπόγεια. Απαραίτητη προϋπόθεση, βεβαίως, είναι να τηρούνται οι υγειονομικοί κανόνες. Για παράδειγμα, ΚΥΑ του 1957 προβλέπει ότι η παραγωγή του αφρώδους οίνου θα πρέπει να γίνεται απαραιτήτως σε υπέργειες εγκαταστάσεις.

Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ