Food Business News
Εδώ και λίγες μέρες οι Ναπολιτάνοι έχουν κάθε δικαίωμα να αισθάνονται υπερήφανοι. Η UNESCO αποφάσισε να εντάξει την ναπολιτάνικη πίτσα στην άυλη παγκόσμια κληρονομιά μαζί με παρόμοιους ή άλλους θησαυρούς, όπως η παραδοσιακή διακόσμηση τοίχων από τις γυναίκες στη Σ. Αραβία. Και για να είμαστε απολύτως ακριβείς, η τέχνη παρασκευής της ναπολιτάνικης πίτσας από τα χέρια των σεφ, που με τρόπο αριστοτεχνικό πετούν τη ζύμη στον αέρα γυρνώντας την σαν να χορεύει. Έτσι η ζύμη “χωνεύει” και οξυγονώνεται. Αυτή είναι η τέχνη του pizzaiolo, του κλασικού ψήστη της πίτσας.
Στοιχείο εθνικής ταυτότητας
«Η αναγνώριση είναι σημαντική επειδή πρόκειται για νίκη της παράδοσης επί της παγκοσμιοποίησης», λέει πανευτυχής ο Μάσιμο Μπόντι, που είχε την πρωτοβουλία συλλογής υπογραφών. «Η πίτσα παρασκευάζεται βήμα προς βήμα και αποτελεί μια τελετουργία, που ακολουθείται από γενιά σε γενιά και αποτελεί μυστικό. Μια παράδοση που περνά από τον πατέρα στο γιο. Αυτή είναι η σημασία αυτής της τόσο σημαντικής διάκρισης».
Στην Ιταλία η πίτσα, όπως και τα μακαρόνια, δεν αποτελεί μόνο σημείο κατατεθέν της κουζίνας της χώρας, αλλά και στοιχείο εθνικής ταυτότητας. Η παρασκευή της αποτελεί τέχνη. Είναι αυτό που αναγνώρισε η UNESCO στην τελευταία συνεδρίαση στη νήσο Τζέτζου της Ν. Κορέας και αποφάσισε να τη συμπεριλάβει στην άυλη παγκόσμια κληρονομιά μετά την μεξικανική και γαλλική κουζίνα, αλλά και τη μεσογειακή διατροφή. Μάλιστα για να ενθαρρύνει τους παρασκευαστές της ζύμης ο υπουργός Πολιτισμού Ντάριο Φραντσετσίνι επισκέφθηκε την ημέρα της απόφασης τον φούρνο στο πρώην παλάτι και σημερινό Μουσείο στο Καποντιμόντε, όπου το 1889 έψησαν την πρώτη πίτσα μαργαρίτα, τουλάχιστον σύμφωνα με την παράδοση.
Πηγή: Deutsche Welle
