Θα προσπαθήσουμε με λίγα λόγια να περιγράψουμε αυτό που συμβαίνει και να δούμε τα σενάρια για τη συνέχεια.
1. Η κυβέρνηση που επί 5 μήνες διαπραγματευόταν και που τελικά, με την υπογραφή του ίδιου του Πρωθυπουργού κατέθεσε στους δανειστές μια πρόταση 47 σελίδων που “σφάζει” φορολογικά τους Έλληνες, αποφάσισε, επειδή δεν της έδωσαν το “καθρεφτάκι” της ρύθμισης του χρέους για να το πουλήσει στους …ιθαγενείς, να τα σπάσει με τους δανειστές και να μεταφέρει την απόφαση για το τι θα γίνει από εδώ και εμπρός στον ελληνικό λαό, τον οποίο καλεί σε δημοψήφισμα την ερχόμενη Κυριακή.
2. Τα δημοψήφισματα, είναι μια δημοκρατική διέξοδος και δεν πρέπει να το δαιμονοποιούμε. Βασικό τους όμως χαρακτηριστικό, πρέπει να είναι η σαφήνεια του ερωτήματος που τίθεται, ώστε οι πολίτες να αποφασίσουν και οι πολιτικοί να εκτελέσουν την απόφαση των πολιτών.
3. Με το συγκεκριμένο δημοψήφισμα, ερωτάται ο λαός αν λέει ΝΑΙ στους όρους της συμφωνίας που θέτουν οι δανειστές – εταίροι, ή ΟΧΙ. Θέμα πρώτον: Ποιά είναι η πρόταση των δανειστών και ποιά είναι η ελληνική αντιπρόταση που απέρριψαν; Μήπως και η πρόταση η ελληνική αυτή των 47 σελίδων, που φέρει μάλιστα την υπογραφή του ίδιου του Πρωθυπουργού, που απέρριψαν είναι το ίδιο μαύρη ή σχεδόν το ίδιο για τους Έλληνες; Θέμα δεύτερον: Σε ποιό ερώτημα θα απαντήσουν οι Έλληνες αν οι δανειστές το μεσημέρι του Σαββάτου αποσύρουν την πρότασή τους; Αν δεν υπάρχει τελεσίγραφο, σε ποιόν θα πουν όχι ή ναι, οι πολίτες;
4. Ας πούμε ότι γίνεται το δημοψήφισμα και οι πολίτες ταχθούν υπέρ του ΝΑΙ στην “πρόταση”. Τότε, η κυβέρνηση, κακώς υφίσταται. Αποδοκιμάζεται από το λαό, άρα παραιτείται και η χώρα είτε πάει σε οικουμενική κυβέρνηση, είτε πάει σε εκλογές. Τι θα γίνει όμως αν οι πολίτες πουν ΟΧΙ, όπως τους καλούν να κάνουν τα κυβερνητικά στελέχη; Ορισμένα μάλιστα φορώντας …όπλα και παλάσκες, θυμίζοντας στους Έλληνες το 1940 και τα ιστορικά “όχι” του ελληνικού λαού; Σε αυτή την περίπτωση, η κυβέρνηση, με το “όχι” ανά χείρας. θα πάει ξανά στις Βρυξέλλες για να ξανα-διαπραγματευτεί. Πιστεύει κανένας λογικός άνθρωπος, ότι οι δανειστές, που δεν σεβάστηκαν το εκλογικό αποτέλεσμα του Ιανουαρίου, θα σεβαστούν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος; Και ότι 18 κοινοβούλια και κυβερνήσεις θα …σκύψουν στα τέσσερα, για να ικανοποιήσουν τις θελήσεις των Ελλήνων;
5. Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται στην κυβέρνηση, δεν είναι ούτε ρητορικό, ούτε κομματικό. Είναι απλά, λογικό: “Παίρνεις το ΟΧΙ μας και πας στους δανειστές. ΤΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ “ΟΧΙ”, αν αυτοί επιμείνουν στις σημερινές, απάνθρωπες (;), άθλιες(;), πες τες τις όπως θέλετε, θέσεις τους;”
Αν τότε υποκύψεις, τι το χρειαζόσουν το δημοψήφισμα; Αν δεν υποκύψεις, ποιοί είναι οι σύμμαχοί σου στον αγώνα; Οι Ευρωπαίοι δεν είναι, οι Αμερικάνοι δεν είναι, οι Ρώσοι δεν είναι, οι Κινέζοι δεν είναι. Ποιοί είναι λοιπόν;
Η κυβέρνηση οφείλει να ανοίξει τα χαρτιά της, φόρα παρτίδα, στους Έλληνες. “Αν μου πουν ξανά όχι, θα κάνω αυτό”.
Και το “αυτό”, πρέπει να είναι συγκεκριμένο. Όχι Βαρουφάκειο, με δημιουργικές ασάφειες. Μένουμε στο ευρώ και πως; Φεύγουμε και πάμε στη δραχμή και πως; Φεύγουμε και πάμε στην …ανταλλακτική οικονομία και πως;
6. Απαντήσεις σε όλα αυτά θα δοθούν λίαν προσεχώς, ώρα με την ώρα. Καθοριστική θα είναι η απόφαση της ΕΚΤ και του Μ.Ντράγκι που κρατούν στη ζωή τις τράπεζες. Την Τρίτη, 30 Ιουνίου (ή την επόμενη Τρίτη, αν δοθεί στην Ελλάδα παράταση μιας εβδομάδας στο “πρόγραμμα” που ζήτησε ο Πρωθυπουργός), η ΕΚΤ δεν θα μπορεί, με βάση τον κανονισμό της να γεμίζει τις ελληνικές τράπεζες με ευρώ. Πάμε για capital controls και για ουρές στα τραπεζικά καταστήματα. Πάμε για μεγάλο πλήγμα και στον τουρισμό, καθώς οι χιλιάδες τουρίστες που βρίσκονται στη χώρα δεν θα μπορούν να πάρουν χρήματα και αυτοί που είναι να έλθουν, θα ακυρώσουν τις αφίξεις.
7. Άποψή μας, είναι ότι ΤΕΛΙΚΑ, η Ελλάδα ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟ ΕΥΡΩ, ότι και αν ενδιάμεσα συμβεί. Επιμένουμε σε αυτή την άποψη. Καλούμε λοιπόν όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, αφενός να μην …πλακωνόμαστε μεταξύ μας για το ΝΑΙ και για το ΟΧΙ γιατί ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ και αφετέρου, να δείξουμε για πρώτη φορά στη ζωή μας, ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ! Να μην τρέχουμε σαν παλαβοί (μας φτάνουν οι υπάρχοντες) στα ATM’s των τραπεζών, να μην πανικοβληθούμε. Μπόρα είναι και θα περάσει. Αυτό άλλωστε συμβαίνει πάντα με τις μπόρες του καλοκαιριού!
Βασίλης Βαλαμβάνος, vasval9@gmail.com