Food Business News
Την εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» πρότεινε, σε διεθνές συνέδριο στη Θεσσαλονίκη, ο πρόεδρος της Ένωσης Κονσερβοποιών Ελλάδος, Κωνσταντίνος Αποστόλου, διευκρινίζοντας ότι, η μέτρηση του όγκου λυμάτων, σε συνδυασμό με τον φόρτο ρύπων και την αντίστοιχη τιμολόγηση, είναι η λύση για την αποτελεσματικότερη προστασία του περιβάλλοντος.
Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ, η πρόταση έγινε στη διάρκεια του συνεδρίου «Green Your Mind! Aqua & Terra» που πραγματοποιείται στο πλαίσιο υλοποίησης του έργου GuardEn και συνδιοργανώνουν ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, μέλος του Enterprise Europe Network Hellas, η Αμερικανική Γεωργική Σχολή, και φορέας υποδοχής του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης Europe Direct και η Περιφέρεια Πελοποννήσου.
Όπως τόνισε ο κ.Αποστόλου, η κεντρική διαχείριση των λυμάτων θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει ιδιαίτερα. «Εντούτοις, αν και η Ένωση, κοντά στο 2000, σε συνεργασία με την τότε Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Πέλλας πέτυχε την έγκριση «Κοινού συστήματος τελικής επεξεργασίας προεπεξεργασμένων βιομηχανικών αποβλήτων περιοχής Σκύδρας του νομού Πέλλας», η υλοποίησή του δεν έγινε ποτέ γιατί στον φορέα διαχείρισης απαιτείτο η συμμετοχή και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που όμως δεν επετεύχθη» εξήγησε.
Για τον κ.Αποστόλου, απαιτείται «αναθεώρηση των ελαχίστων ορίων με σκοπό να παράγεται νερό, κατάλληλο για άρδευση και όχι σχεδόν για ύδρευση, όπως υπερβολικά ζητεί ο νόμος».
«Επιπλέον, χρειάζεται να καθαρίζονται από καιρού εις καιρόν οι αποδέκτες και να διαρρέει τους αποδέκτες η ελάχιστη απαιτουμένη από τον νόμο ποσότητα νερού», συμπλήρωσε.
Δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στη «στοχοποίηση», όπως είπε, «του κλάδου για τη ρύπανση της γύρω από τις κονσερβοποιίες, περιοχή».
«Τάφρος 66 – Λουδίας, υδροφόρος ορίζοντας, για όλα έφταιγε η κονσερβοποιία. Όλοι οι άλλοι ρυπαντές την «βγάζουν καθαρή». Αστικά λύματα, γεωργικά, νοσοκομειακά, σφαγεία και άλλες δραστηριότητες ποτέ δεν απασχόλησαν. Η εγκατάλειψη της Τάφρου 66 που ποτέ δεν καθαρίστηκε ουσιαστικά, δεν απασχολεί κανέναν εισαγγελέα. Η πλήρης κατακράτηση των νερών της για αρδευτικούς λόγους, επίσης».
Ο κ.Αποστόλου υπενθύμισε ότι «οι περισσότερες βιομηχανίες έχουν τις εγκαταστάσεις τους στην Κεντρική Μακεδονία και ειδικότερα στους νομούς Ημαθίας και Πέλλας, έχοντας ως βασικούς αποδέκτες των επεξεργασμένων λυμάτων τους την Τάφρο 66 και τον ποταμό Λουδία».
Η Ένωση Κονσερβοποιών Ελλάδος εκπροσωπεί 17 βιομηχανίες μεταποίησης που παράγουν εκτός από κομπόστες, απλό ή συμπυκνωμένο χυμό ροδάκινου και βερίκοκου, αλλά και κατεψυγμένο κύβο ροδάκινου. Προμηθεύονται φρούτα από τους Νομούς Πέλλας, Ημαθίας, Φλώρινας, Πιερίας, Λάρισας, Αργολίδας και Κορινθίας. Περισσότερες από 12.000 αγροτικές οικογένειες παράγουν αυτά τα προϊόντα, ενώ στις βιομηχανίες απασχολούνται πάνω από 10.000 εργαζόμενοι σε μόνιμη ή εποχιακή βάση.
Τα προϊόντα των βιομηχανιών αυτών εξάγονται σχεδόν στο σύνολό τους (ποσοστό >98% παραγωγής). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εισαγωγή στη χώρα συναλλάγματος που κυμαίνεται ανάμεσα σε 300 και 400 εκατομμύρια ετησίως. Η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση στον κόσμο στις εξαγωγές κομπόστας ροδάκινου.
Όσον αφορά την περιβαλλοντική πολιτική που ακολουθείται στη λειτουργία των μονάδων, ο κ.Αποστόλου είπε ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια για την προμήθεια ροδάκινου που παράγεται με την μέθοδο της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης, κάτι που σημαίνει λιγότερα λιπάσματα, λιγότερα φυτοφάρμακα, καλύτερες αποδόσεις και ασφαλέστερο προϊόν. «Εκτιμούμε ότι ποσοστό μεγαλύτερο του 60% του συνόλου της παραγωγής συμπυρήνων ροδακίνων, καλλιεργούνται με την μέθοδο αυτή. Αποτέλεσμα, η σημαντική μείωση της μόλυνσης της αγροτικής γης στην περιοχή μας αλλά και ειδικότερα του υδροφόρου ορίζοντα».
Για το νερό, τόνισε ότι επειδή το σύνολο της μεταφοράς των φρούτων εντός του εργοστασίου γίνεται με υδραυλικό τρόπο, όλες οι μονάδες έχουν πλέον τοποθετήσει εγκαταστάσεις καθαρισμού του νερού, με αποτέλεσμα η ίδια ποσότητα να χρησιμοποιείται πολλές φορές, περιορίζοντας στο ελάχιστο δυνατό τις ανάγκες.
Από την άλλη, τα κουκούτσια, ένα σημαντικό υποπροϊόν της παραγωγικής διαδικασίας, χρησιμοποιούνται ως καύσιμη ύλη σε καυστήρες που έχουν τοποθετήσει, τα τελευταία χρόνια, πολλές βιομηχανίες ενώ όλα τα υλικά συσκευασίας που χρησιμοποιούνται είναι ανακυκλώσιμα.
